BS Polonia Bytom

Urodził się w 1921 roku we Lwowie. Będąc młodym chłopcem uganiał się za piłką na placach i podwórkach Lwowa. Beztroskie zabawy z piłką trwały do ukończenia szkoły podstawowej – później zapisał się do klubu „Czarni Lwów” i rzucił w wir treningów. W 1938 roku wraz z drużyną „Czarnych” zdobył mistrzostwo juniorów Lwowa. Kariera sportowa została przerwana przez wojnę. Zamiast uprawiania sportu nastąpił czas ciężkiej pracy fizycznej w „Elektrowni Lwów”. Wspominając ten okres w jego oczach ukazują się łzy. To były bardzo ciężkie czasy dla niego oraz całej jego rodziny.

W 1945 r. deportowany do Polski przyjechał do Bytomia, gdzie osiadł na stałe. Po przyjeździe, tak jak większość przybyłych dawnych kolegów piłkarzy lwowskich zgłosił się do rozpoczynającej działalność Polonii Bytom. W tym okresie został ochrzczony przydomkiem „Relu”. Swoje życie poświęcił Polonii. Relu był wszechstronnym sportowcem, grał w piłkę, w zimie bronił bramki hokejowej, a także grał w 11-osobowej piłce ręcznej. Do anegdot przeszło, że Relu mógł wtedy grać także w drużynie piłkarskiej juniorów z uwagi na jego zaangażowanie i budowę fizyczną (zawsze młody i uśmiechnięty). Kiedy Rela nie było na stadionie, spotkać go można było na torkaciku, a później na lodowisku pełniącego funkcję kierownika obiektu. Prócz sportu dla Rela ważna była rodzina oraz praca w Zakładach Mięsnych. Żona Szmiganowskiego także przez długie lata związana była z Polonią Bytom.