BS Polonia Bytom

Wychowanek Polonii urodził się 2 lutego 1943 roku w Piekarach śląskich. Do Polonii przyszedł w 1958 roku, ale na debiut w pierwszym zespole musiał czekać dwa lata. „Waltera” Próbowano na wielu pozycjach, ale on najlepiej czuł się na pozycji stopera (na niej wystawiał go Michał Matyas) i w tej roli najczęściej występował zarówno w Polonii jak i w reprezentacji Polski. W biało-czerwonych barwach zadebiutował w 1966 roku meczem z Brazylią, rozegranym na słynnej Maracanie, który to Polacy przegrali 2:1. Z reprezentacją nie odniósł większych sukcesów i zakończył przygodę w niej już w 1971 roku, wyjazdowym meczem z Grecją rozegranym w ramach eliminacji do Igrzysk Olimpijskich, a wygranym przez Polskę 0:1. W reprezentacji rozegrał łącznie 26 spotkań.

Trzy lata później Winkler opuścił Polonię Bytom i przeniósł się do Francji, gdzie dołączył do Ryszarda Grzegorczyka. Tam nie potrafił niestety odnaleźć się w nowej sytuacji (rozegrał zaledwie 16 meczów) co skłoniło go do szybszego powrotu na polskie boiska (1976). Po powrocie do Polski jeszcze przez pół roku grał w Polonii Bytom, skutecznie pomagając jej w powrocie do Ekstraklasy.

Pracę trenera rozpoczął w Polonii, gdzie trenował drużyny juniorów wszystkich klas. Potem asystował Teodorowi Wieczorkowi, a później Aleksandrowi Brożyniakowi w prowadzeniu pierwszej jedenastki bytomskiej Polonii. Po tym okresie prowadził przez 6 lat Silesię Miechowice i tyle samo lat Olimpię Piekary Śląskie. W sezonie 1994/95 samodzielnie prowadził Polonię Bytom.

Z Polonią zdobył mistrzostwo Polski w 1962 roku, raz wicemistrzostwo (1961), a także zdobył Puchar Ameryki i Puchar Karla Rappana w 1965 roku.